Przegląd przedstawi kluczowe filmy autorskie irańskiej kinematografii. Od kilkunastu lat irańska Nowa Fala podbija światowe festiwale, ale jej początki sięgają jeszcze XX wieku. W Toruniu zobaczymy filmy kluczowe dla tego nurtu, które istotny w sposób zapisały się kształtowaniu poetyki kinematografii irańskiej.
Przegląd otworzy obraz Dariusha Mehrjui Krowa (Gaav, 1969), który zapoczątkował nową falęi uważany jest za punkt zwrotny w historii irańskiego kina. Odwołujący się do poetyckiej dramaturgii neorealizmu włoskiego film, został zakazany przez szacha Iranu Rezę Pahlaviego. Decyzję zmieniono, gdy w 1971 roku, przemycony za granicę film otrzymał nagrodę FIPRESCI na Festiwalu w Wenecji. Niezadowolenie rządu wywołał głównie drastyczny realizm, przedstawiający ubóstwo ówczesnej irańskiej wsi oraz fakt oparcia scenariusza na opowiadaniach opozycjonisty Gholamhosseina Sa’ediego. Bolesna rzeczywistość i bieda zwykłych Irańczyków jest także tematem zrealizowanego 30 lat później — wiele lat po obaleniu szacha — filmu Dzieci niebios (Bacheha-Ye aseman, 1997). Ta nominowana do Oscara opowieść o ubogich mieszkańcach przedmieść stołecznego Teheranu została wyreżyserowana przez Majida Majidi.
Symbolem walki o artystyczną niezależność stał się Jafar Panahi. Jest on jednym z najważniejszych reżyserów współczesnego kina irańskiego, mimo tego, że jego filmy są często zakazywane przez rząd ajatollahów. Na TOFIFEST zobaczymy nagrodzony Złotą Kamerą w Cannes Biały balonik (Badkonake sefid, 1995). Panahi zrealizował go pod opieką wybitnego reżysera Abbasa Kiarostamiego, który napisał także scenariusz do filmu. Sam Kiarostami będzie reprezentowany w przeglądzie przez film, Smak wiśni (Ta’m e guilass, 1997), nagrodzony w 1997 r. Złotą Palmą w Cannes. Film wzbudził wielkie zainteresowanie publiczności i krytyków na świecie, ale w Iranie został zakazany, dlatego że poruszono w nim temat samobójstwa, zabronionego przez islamskie prawo.