19.10, 20:00 · Kino Centrum
Na obrzeżach cywilizacji żyje zagubione plemię. Conteheli są ludźmi o błękitnych jak kwiaty lnu oczach, płowych dreadach i młodych ciałach. Wyglądają jak spełnienie hippisowskich fantazji o powrocie do natury lub słowiańska wersja Avatara. Leśni ludzie żyją jak w raju, gdy do tego idealnego świata wdziera się cywilizacja w osobie urzędnika kolejowego, Walsera. Mimo, że za wszelką cenę próbuje on wniknąć w ich sielankowy świat i nauczyć się niezrozumiałego języka, niesie ze sobą tylko chaos i destrukcję. Wystylizowany świat Walsera flirtuje z tradycją kina gatunkowego: post-apokaliptycznym science fiction, westernem czy filmami o jaskiniowcach, gdzie prymitywizm i „glamour” nie stały ze sobą w sprzeczności. Klisze znane z kina gatunkowego służą Liberze jako klocki do zbudowania wielopiętrowej układanki z literackich figur utraconego raju, filozoficznych i kontrkulturowych konceptów utopijnej wspólnoty czy fantazmatów o końcu cywilizacji.
Reżyser: | Zbigniew Libera |
Scenariusz: | Grzegorz Jankowicz, Zbigniew Libera |
Muzyka: | Robert Piotrowicz |
Zdjęcia: | Adam Sikora |
Montaż: | Beata Walentowska |
Obsada: | Krzysztof Stroiński, Gustaw Klyszcz, Joanna Wiktorczyk, Andrzej Borowski, Dagny Borowska, Gaja Borowska |
Produkcja: | Agata Szymańska, Magdalena Kamińska |
Producent: | Balapolis |
Zbigniew Libera (ur. 1959) to jeden z najciekawszych i najważniejszych polskich artystów. Jego prace — fotografie, filmy wideo, instalacje, obiekty i rysunki — w przenikliwy i przewrotny intelektualnie sposób grają ze stereotypami współczesnej kultury. Jego wstrząsające prace wideo z lat 80. (m.in. Obrzędy intymne i Perseweracja mistyczna) wyprzedziły o 10 lat falę „sztuki ciała”. W połowie lat 90. Libera zaczął tworzyć Urządzenia korekcyjne — obiekty będące przetworzeniem istniejących już produktów, przedmiotów masowej konsumpcji. W ostatnich latach zajmuje się głównie fotografią, a szczególnie specyfiką fotografii prasowej.