X  Używamy plików cookie i podobnych technologii w celach statystycznych. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia.  Dowiedz się więcej. 

Mistrzowie: Manoel de Oliveira

Ostatni swój film nakręcił w wieku 105 lat. Zmarł rok później. Portugalski reżyser Manoel de Oliveira był jednym z najbardziej oryginalnych i najdłużej aktywnych twórców na świecie.

Debiutował w 1931 roku krótkometrażowym filmem Duoro Faina fluvial, który z powodu braku stołu montażowego zmontował na stole bilardowym. Rozgłos zdobył jednak wiele lat późniejpodczas przeglądu w Paryżu w 1979 roku, kiedy krytyka odkryła jego prekursorskie i niezwykłe dzieła. „Z surrealistyczną werwą i absurdalnym humorem portugalski stulatek przyglądał się współczesnemu światu” — pisał po jego śmierci Tadeusz Sobolewski.

W filmie Zawsze piękna dochodzi do ponownego spotkania Severine i Henri z Piękności dnia Luisa Buñuela. W zupełnie innych okolicznościach para musi stawić czoła problemom przeszłości. Temat miłości podejmuje Dolina Abrahama — stylizowana trawestacja „Madame Bovary”. Oliveira, podobnie jak Flaubert, sugeruje ludzką potrzebę pragnienia szczęścia, nawet gdy jest ono niespełnione. Kinowy odpowiednik XIX-wiecznej powieści staje się stylizowaną wizualnie i psychologicznie wędrówką po ludzkim umyśle. W Magicznym lustrze, na podstawie powieści Agustiny Bessy-Luis, reżyser zabiera widza w podróż do wnętrza kobiecej psychiki, która pragnie doświadczyć boskiej wizji. Kanibale to satyra stworzona w konwencji opery z humorem i poezją w tle. Groteskowość opowieści i porzucenie jakichkolwiek uprzedzeń powodują, iż film wyprzedza swoje czasy o co najmniej dwadzieścia lat. Fabuła Podróż do początku świata, jak większości filmów Oliveiry, jest pozornie prosta. Starzejącemu się dyrektorowi Manoelowi w podróży po Portugalii towarzyszy trójka znajomych. To hołd dla przeszłości, przemijania młodości i pamięci, która potrafi zniszczyć przyszłość. List opowiada historię mężatki, która darzy uczuciem innego mężczyznę. W całej historii główną rolę odgrywa fascynacja zakonnicą zamkniętą za grubym murem klasztoru. Film zdobył Nagrodę Jury na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1999 roku. Wracam do domu to historia wspaniałego aktora teatralnego, Gilberta Valence, który otrzymuje szokującą wiadomość, że jego żona, córka i syn zginęli w wypadku samochodowym. Mężczyzna próbuje na nowo poukładać swoje życie. W Ruchomych słowach reżyser pokazuje, jak łatwo to, co świat łączy, może go również zniszczyć. Rosa Maria, wykładowca historii na lizbońskim uniwersytecie, wyrusza wraz z ośmioletnią córką w rejs z Lizbony do Mumbaju. Spotkanie z pasażerami statku zmienia całkowicie bieg zdarzeń.

Manoel de Oliveira w 2008 roku otrzymał Złotą Palmę na Festiwalu Filmowym w Cannes za całokształt twórczości. Zmarł w kwietniu 2015 roku.

Program 2015

Google Translate