Tofifest ogłasza listę filmów zakwalifikowanych do konkursu Shortcut
33 filmy wybrane spośród 2000 zgłoszeń z kilkudziesięciu krajów świata wystartują w konkursie kina krótkometrażowego Shortcut na Tofifest 2014. W stawce znajdą się zarówno filmy nagradzane w Annecy, Clermont-Ferrand, Cannes i na Sundace, jak i polskie oraz europejskie premiery. Zobaczymy obrazy z Polski, Rumunii, Portugalii, Węgier, Niemiec, Austrii, Francji, Belgii, Ukrainy, Gruzji, USA, Izraela, Bułgarii, Rosji, Chorwacji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Słowacji i Iranu.
Próby opisania współczesnego człowieka i dotykających go problemów, to najsilniejszy nurt tematyczny w konkursie Shortcut. Filmowcy opowiadają o tym w skali globalnej — rozliczając się z hitleryzmem czy stosunkiem do mniejszości narodowych, albo w skali naszych prywatnych mikroświatów — eksplorując dramaty rodzinne, ludzkie marzenia, czy twardą rzeczywistość pracy w korporacjach.
O tym, na różny sposób, mówią dwie polskie fabuły w konkursie. Arena jest dziełem Piotra Bernasia, fotoreportera wojennego Gazety Wyborczej. W oparciu o swoje doświadczenia, zadaje w filmie pytanie jakie są źródła motywacji człowieka, który wybiera życie polegające na wiecznej walce, okaleczaniu swojego ciała i ryzykowaniu zdrowia? Na drugim biegunie znajdują się kameralne Fragmenty Agi Woszczyńskiej. Film prezentowany w Cannes (Directors Fortnight) to zbiór luźno powiązanych ze sobą scen o rozpadzie związku, rozpadzie świata, którego główna bohaterka kurczowo się trzyma.
Wiele krótkich filmów zobaczymy na Tofifest po raz pierwszy w Polsce czy w Europie. Lystopad (Fallen leaves) z Ukrainy to PREMIERA EUROPEJSKA. Wyreżyserowana przez Mariję Kondakovą opowieść o miłosnej nocy dwójki zwykłych ludzi, która zaowocuje morderstwem. Austrię w Shortcut reprezentują dwa filmy. O sile młodzieńczych wspomnień i ich bolesnym zderzeniu z teraźniejszością mówi Daheim und Dazwischen (Inbetween) Jannisa Lenza (POLSKA PREMIERA), zaś rodzinny dramat rozgrywający się w Wigilię Bożego Narodzenia opisuje In der Stille der Nacht (In The Still Of The Night) Ericha Steinera (POLSKA PREMIERA). Izrael ma w Shortcut dwa obrazy. Deserted Yoava Hornunga (POLSKA PREMIERA) nagrodzono na Rome Independent FF i ÉCU European IFF. Film przenosi nas w kobiece szeregi izraelskiej armii. I Think This is the Closest to How the Footage Lookeda Yuvala Hameiriego (POLSKA PREMIERA) zdobył prestiżową nagrodę Jury na Sundance FF. Opowiada o mężczyźnie próbującym odtworzyć zagubione wspomnienia.
Premierę międzynarodową ma na Tofifest francuski Un Été (A Summer) Clémence Marcadier, interesująca przypowieść o szesnastoletnim Dawidzie, który nudzi się śmiertelnie podczas wakacji, do czasu, gdy z monotonni wybije go… zwykła mikrofalówka. Drugi reprezentant Francji to Les Oiseaux-tonnerre (Thunderbirds), który zrealizowała Léa Mysius (POLSKA PREMIERA). Pokazywany w Cannes film opowiada o Antoninie i Leonorze, którzy… polują na skowronka. Belgia ma w Shortcut dwie polskie premiery. Partouze (Orgy) Matthieu Doncka (POLSKA PREMIERA) mówi o dosyć „specyficznej” prezentacji produktów pewnej firmy, jaką przygotowuje para przedstawicieli handlowych. Les corps étrangers (Foreign Bodies) Laury Wandel (POLSKA PREMIERA) znany z oficjalnej selekcji krótkometrażowej w Cannes, przenosi nas w świat traumatycznych wspomnień fotografa wojennego.
Shortcut to także dwie fabuły amerykańskie. Gregory Go Boom Janicza Bravo (POLSKA PREMIERA) nagrodzony na MFF Sundance, jest opowieścią o mężczyźnie dotkniętym porażeniem kończyn, który próbuje zacząć samodzielne życie i znaleźć partnerkę. Okazuje się to być bardzo trudne. Sequence Carlesa Torrensa wygrał LA Shorts Fest oraz został nagrodzony w Clermont-Ferrand. To historia Billy’ego, zupełnie zwyczajnego chłopaka, którego życie wywraca się do góry nogami w ciągu jednej nocy, gdy budząc się pewnego ranka dociera do niego, że tej nocy… śnił o nim dosłownie cały świat.
Wiele filmów Shortcut zajmuje się problemami współczesnej rodziny. The Lighthouse Woman (Jenata ot fara) Any Kitanovej z Bułgarii to historia Eddiego, który dowiaduje się, że jest adoptowanym dzieckiem. Zaczyna też badać okoliczności tajemniczej śmierci swojej matki, która popełniła samobójstwo i szybko nabiera podejrzeń, że została ona w rzeczywistości zamordowana. Probleme de Familie (Family Issues) Ruxandry Ghitescu z Rumunii wprowadza nas w życie rozwiedzionego ojca, który staje wobec sytuacji wymagającej delikatnego postępowania: jego osiemnastoletnia córka nie wróciła do domu po nocy spędzonej z chłopakiem. Shavi Tuta (Black Mulberry) Gabriela Razmadze z Gruzji pokazywany w konkursie Sundance mówi o rodzącym się uczuciu dwojga nastolatków, których dzielą ogromne różnice społeczne.
O odkryciu, które zmieni życie chłopaka ze sklepu spożywczego w Budapeszcie mówi węgierska Provincia György Mór Kárpátiego. Film prezentowano w Cannes (Cinéfondation). Hiszpańska Democracia (Democracy) w reżyserii Borja Cobeaga to współczesna opowieść o mentalności korporacyjnej. To najnowszy krótki metraż tego nominowanego do Oskara i nagród Goya twórcy.
Filmy reprezentujące Rosje nakręciły Włoszka i Hinduska, oba są dokumentami i oba mówią o fascynacji reżyserek wywodzących się z ciepłych krajów rosyjską zimą. Winter/Zima Cristiny Picchi jest dokumentalnym „portretem” tej pory roku na Syberii. To podróż przez mróz oraz uczucia i myśli ludzi, którzy muszą zmagać się z jednym z najsurowszych klimatów na świecie. Film dostał Specjalne wyróżnienie jury na Clermont-Ferrand FF oraz Thessaloniki Documentary FF. Drugi rosysjki kandydat do Złotego Anioła to Love. Love. Love. w reżyserii Sandhya Daisy Sundaram. Doceniony na MFF Sundance (Specjalna nagroda jury) i Nashville FF. Rozgrywający się na tle zapierających dech w piersiach krajobrazów rosyjskiej zimy, opowiada o typowej kobiecie z Rosji i jej wielkiej miłości.
Globalne podejście, poruszające kwestie rasizmu i wpływu wojny na nasze życie znajdziemy w czterech kolejnych filmach. Irański Namo Salaha Salehiego otrzymał specjalne wyróżnienie jury Clermont-Ferrand. Akcja przenosi nas do strefy nadgranicznej między Iranem i Kurdystanem, gdzie policjant i żołnierz próbują pochować zwłoki nieznanego samobójcy. Spotykają się jednak z wrogością ludności. Padre (Father) z Argentyny w reżyserii Santiago „Bou” Grasso (POLSKA PREMIERA) przenosi nas do 1983 roku. W opanowanej wojskową dyktaturą Argentynie, pewna kobieta stara się opiekować swoim przykutym do łóżka ojcem, który jest jednym z wojskowych. Film dostał nagrodę jury i publiczności na Animpact Animation Festival
Pragovi (Thresholds) reprezentuje Chorwację. Dijana Mlađenović umieściła akcję w 1992 roku, w trakcie szalejącej w Chorwacji wojny. Gdy rząd przeprowadza przymusowe eksmisje mieszkańców dla Iwana i Vesny eksmisja oznacza, że niespodziewanie znajdują się po dwóch przeciwnych stronach konfliktu. Cigano (Gypsy) z Portugali przygląda się stosunkowi do Cyganów w bogatej Europie. Jego reżyser — David Bonneville — jest najbliższym współpracownikiem genialnego filmowca Manoela de Oliveiry. Mocnym rozliczeniem z duchami hitleryzmu jest niemiecki Sein Kampf Jakoba Zapfa. Wyróżniony na festiwalu w indyjskiej Kalkucie film opowiada o 15-letnim Borisie, który chce zostać prawdziwym skinheadem. Weźmie więc udział w odbywającym się w jego szkole spotkaniu ze starym Żydem, którzy przeżył obóz w Auschwitz.
Osobną grupę w Shortcut stanowią filmy eksperymentalne i animacje. Coda Alana Holly z Irlandii mówi o spotkaniu zapomnianej duszy ze Śmiercią, która odkrywa przed nią wiele różnych spraw. Film zdobył nagrody SICAF FF i Edinburgh Short FF. Death for a Unicorn ze Szwajcarii z oficjalnej selekcji MFF w Wenecji, mówi zaś o spotkaniu Małego Billego z duchem Myrtle —małej dziewczynki, która utknęła pomiędzy światem żywych i umarłych.
Zjawiskiem samym w sobie jest Corps étrangers (Foreign Bodies) z Kanady w reżyserii Nicolasa Braulta, zwycięzca prestiżowego MFFA w Annecy. Foreign bodies stworzono za… pomocą malarstwa bazującego na lampach wideo oraz współczesnej diagnostyce obrazowej (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, analiza medyczna w stanie zamrożonym).
Washingtonia reprezentująca Grecję, to polska premiera animacji Konstantina Kotzamani. Film znany z oficjalnej selekcji Berlinale przenosi nas do „Washingtonii” będącej utopionym w wyobraźni wcieleniem Aten. Eye in Tuna Care Johna Waltera Lustiga z USA (POLSKA PREMIERA) wygrał Festiwal Filmów Animowanych ASIFA w Nowym Jorku i Trés Court IFF w Paryżu. Film opowiada o dentyście, które doświadczenie zawodowe zostaje wystawione na próbę wraz z pojawieniem się nietypowego pacjenta. Polsko-francuski Niebieski pokój / A Blue Room Tomasza Siwińskiego pokazywano w tym roku w Cannes (Semaine de la Critique). To alegoryczna animacja o mężczyźnie, który budzi się zamknięty w niebieskim pokoju, a jedynym łącznikiem ze światem zewnętrznym staje się okno pokazujące rzeczywistość w niepokojący sposób. The Obvious Child Stephena Irwina z Wielkiej Brytanii zdobył Srebrnego Smoka na Krakowskim FF. To opowieść o zawiłych relacjach pomiędzy królikiem i jego zatroskaną właścicielką, młodą dziewczyną. Stawkę zamyka nagrodzony na Cinanima IAFF Sneh (Śnieg / Snow) ze Słowacji w reżyserii Ivany Šebestovej. Krótka, poetycka opowieść o kobiecie i mężczyźnie czekających na miłość.
Zdobywcę Złotego Anioła Shortcut poznamy 24 października 2014, podczas gali zakończenia Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Tofifest w Toruniu.
W tym dziale również
- Idea
- Sekcje
- Nagrody
- Jury konkursu On Air 2024
- Archiwum
