Anna Seniuk to aktorka wszechstronna, o niezwykle bogatym dorobku artystycznym. Stworzyła liczne, niezapomniane role teatralne, filmowe i telewizyjne. Zachwyca profesjonalizmem i oczarowuje skromnością, poczuciem humoru i dystansem do siebie... Doceniając jej wybitne osiągnięcia, nagradzamy ją Złotym Aniołem Tofifest za całokształt twórczości.
Urodziła się w 1942 roku w Stanisławowie. W 1964 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Od 1998 roku jest profesorem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Na teatralnych deskach zadebiutowała rolą Irmy w Wariatce z Chaillot w reż. Zygmunta Hübnera w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Była aktorką Starego Teatru w Krakowie oraz stołecznych Teatru Ateneum i Teatru Polskiego, obecnie spektakle z jej udziałem oglądać można w Teatrze Narodowym w Warszawie.
Aktorka ma w swoim dorobku liczne role w spektaklach Teatru Telewizji, w filmach oraz serialach. Niezapomnianą rolę Magdy Karwowskiej stworzyła w jednym z najbardziej popularnych polskich seriali wszech czasów — „Czterdziestolatku”(1975, 1977) i „Czterdziestolatku 20 lat”(1993) później w reżyserii Jerzego Gruzy. Ta rola zapewniła jej rozpoznawalność przez lata, choć jak mówi jej syn, Grzegorz Małecki, w wywiadzie dla „Vivy”: „Ludzie wciąż widzą w niej ciepłą, otwartą i lekko stukniętą Madzię z Czterdziestolatka, stojącą ciągle w kuchni i robiącą przetwory na zimę. Tak naprawdę jest bardzo wrażliwą, ale i skrytą osobą. I bardzo niezależną. Nie podąża za trendami, nie ulega pokusom mediów, nie zależy jej zupełnie na bywaniu, kompletnie nie wie, kto gra w serialach, kim jest Nergal i w dalszym ciągu pyta mnie, jak się wycisza dźwięki w komórce. Lubi zniknąć na dwa tygodnie w swojej samotni w Bieszczadach i ma w nosie cywilizację. To jest piękne.”
Pierwszą dużą rolę filmową zagrała w „Bilecie powrotnym” (1978) w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich.. Pojawiła się też w „Pannach z Wilka” (1979) Andrzeja Wajdy, „Ojcu królowej”(1979) Wojciecha Solarza, w „Pełni”(1979) Andrzeja Kondratiuka, w „Ćmie” (1980) Tomasza Zygadły czy „Konopielce” (1981) Witolda Leszczyńskiego, W późniejszych latach zagrała u Agnieszki Holland w filmie „Europa Europa”(1990), u Marcina Ziębińskiego w „Kiedy rozum śpi”(1992), w „Chłopcu na galopującym koniu” (2006) Adama Guzińskiego, czy „Kanadyjskich sukienkach”(2012) Macieja Michalskiego.
Anna Seniuk jest laureatką wielu nagród — zwłaszcza za swoje role teatralne. Otrzymała również liczne odznaczenia państwowe, w tym Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze — Gloria Artis (2011). W ostatnich latach otrzymała Nagrodę Honorową „Jańcia Wodnika”, „Platynowego Szczeniaka” za szczególne osiągnięcia w aktorstwie filmowym, Nagrodę „Ikona Polskiego Kina”, czy Nagrodę im. Ireny Solskiej przyznaną przez polską sekcję AICT.
W 2016 roku aktorka wydała książkę, w której w błyskotliwy i szczery sposób opowiada o swoich osiągnięciach w teatrze i filmie, ale także o walce, jaką stoczyła z nowotworem. Publikacja pt. „Nietypowa baba jestem” to wywiad-rzeka, którego Anna Seniuk udzieliła swojej córce Magdalenie Małeckiej-Wippich.